Melkisedek, čije ime znači „kralj pravednosti”, bio je kralj Šalema (Jeruzalema) i svećenik Boga Svevišnjega (Postanak 14,18-20; Psalam 110,4; Hebrejima 5,6-11; 6,20-7,28).
Melkisedekovo iznenadno pojavljivanje, a potom nestajanje u knjizi Postanka donekle je obavijeno tajnom. Melkisedek i Abraham po prvi su se put sreli nakon Abrahamova poraza Kedor-Laomera i njegova tri saveznika. Melkisedek je pred Abrahama i njegove umorne ratnike donio kruh i vino, time iskazujući prijateljstvo. Blagoslovio je Abrahama u ime El Eljona („Boga Svevišnjega”) i slavio Boga što je Abrahamu dao pobjedu u bitci (Postanak 14,18-20).
Abraham je Melkisedeku dao desetak svega što je sakupio. Tim je činom Abraham pokazao da je priznavao Melkisedeka kao štovaoca jedinoga pravog Boga, Onoga kojega je i Abraham štovao, a također i kao svećenika koji je bio na položaju višem od njega samoga. Melkisedekovo postojanje pokazuje da su postojali i drugi osim Abrahama i njegove obitelji koji su služili jedinome pravome Bogu.
U Psalmu 110, mesijanskom psalmu koji je napisao David (Matej 22,43), Melkisedeka vidimo kao tip (vrstu) Krista. Ova tema ponavlja se u poslanici Hebrejima, gdje se i Melkisedek i Krist smatraju kraljevima pravednosti i mira. Citirajući Melkisedeka i njegovo jedinstveno svećenstvo kao tip, pisac pokazuje da je Kristovo novo svećenstvo nadmoćno nad starim levitskim redom i Aronovim svećenstvom (Hebrejima 7,1-10).
Neki predlažu da je Melkisedek zapravo bio predutjelovljena pojava Isusa Krista. Iako je to moguće, ovo je gledište malo vjerojatno. Melkisedek je bio kralj Šalema. Bi li Isus Krist došao na zemlju i vladao kao zemaljski kralj nad gradom? Melkisedek je sličan Kristu po tome što su obojica svećenici i kraljevi. Prema tome, Melkisedek može biti „tip“ Krista, ali oni nisu ista osoba.
